Ujarzmiony chaos

Promotor:
prof. Jerzy Porębski

Pracownia Projektowania Produktu 3

> Monika Smaga

Projektując, lubię bawić się formą i stereotypami. Inspirują mnie interesujące zestawienia materiałów, codzienne sytuacje i obiekty tworzone spontanicznie z czystej potrzeby, przemyślane rozwiązania, zrównoważony design.
Nie lubię ustępstw w procesie projektowym. Założone cele chcę doprowadzić do końca, nawet jeśli oznacza to długie poszukiwanie odpowiednich rozwiązań. Staram się, aby produkt był adekwatny do sytuacji, w której będzie funkcjonował.
Projektując, lubię czuć materię, dlatego szczególną uwagę poświęcam prototypowaniu. Bardzo szybko założone idee sprawdzam w praktyce. Praca w materiale jest nie tylko potrzebna, ale również sprawia mi olbrzymią przyjemność.
W moich projektach staram się wykorzystywać i podkreślać naturalne właściwości i walory materiałów tak, aby ich użycie było uzasadnione pod każdym względem. Ważne dla mnie jest, aby projekty były odpowiedzialne ekologicznie, dlatego projektując, rozważam każdy etap życia produktu, od powstania, poprzez użytkowanie, do starzenia się i wyrzucenia.

> prof. Jerzy Porębski

Punktem wyjścia w pracy dyplomowej Moniki Smagi było pojęcie chaosu. To reakcja na wszechogarniający nas bałagan, bezład, dezorganizację, hałas, nieporządek, zamęt i zamieszanie, nie tylko w otaczającej nas przestrzeni, ale także w naszych głowach. Co można z tym zrobić? Czy pozostaje nam już tylko i zawsze ten chaos porządkować, szukać wciąż od nowa harmonii myśli, form i rzeczy, czy jesteśmy na niego skazani? Takie pytania stawiała sobie Monika, długo szukając odpowiedzi. Postanowiła w końcu odwrócić sytuację. Czy możliwa jest harmonia w chaosie, na ile możemy go kontrolować, na ile to, co postrzegamy jako chaos, jest uwarunkowane kulturowo, na ile nasze bezpośrednie otoczenie, w którym panuje chaos, może dobrze spełniać funkcje użytkowe. Jako pole swoich poszukiwań eksperymentalnych wybrała przestrzeń mieszkalną i świat mebli. STOLIK, REGAŁ I SIEDZISKO. Z nieuporządkowanej materii wyłania się zorganizowany, pełen harmonii świat przedmiotów. Konstrukcja, dobór materiałów, kolorystyka mają skłonić użytkownika do wyjścia poza obszar tradycyjnego postrzegania przestrzeni i obiektów. Logiczne, funkcjonalnie zaprojektowane meble są jednocześnie pełne zamętu i chaosu. Zaburzona równowaga elementów, kierunków, relacji, kryje jednak przemyślaną technologię, prostą geometrię, sensownie dobrane materiały i czystość połączeń. Dezorientacja, niepokój, ale i zaciekawienie, które budzą te przedmioty, są bodźcem do odejścia od utartego wyobrażenia porządku, polemiką z naszymi przyzwyczajeniami, obowiązującymi kanonami i językiem form. Harmonia została osiągnięta poprzez porozumienie pomiędzy wykluczającymi się zjawiskami plastycznymi, użytkowymi i technologicznymi.